Als coach werk ik oplossingsgericht en dat werkt uitstekend!
Hoe doe je dat als ouders ook? Hieronder acht basisprincipes.

Heb je hulp nodig om die in de praktijk te brengen, laat je dan een keer door mij coachen.

1. Oplossingsgerichte ouders zijn optimistisch, ze geloven dat er continue verandering plaatsvindt. Ze gaan er vanuit dat elk probleem weer overgaat en richten zich er vooral op om te kijken wanneer het probleem zich niet voordoet en wat het kind dan doet. En hoe je als ouders ervoor zorgt om die situatie te continueren en te herhalen. Zij gebruiken humor en flexibiliteit, geven keuzes en tonen respect en affectie.
2. Oplossingsgerichte ouders spreken de taal van verandering met hun kinderen: kinderen willen altijd met hun ouders samenwerken, het is slechts een kwestie van wanneer. Ze brengen hun kinderen vertrouwen over dat het gaat lukken en dat er nog meer zal gaan veranderen voor hen. Bij oudere kinderen kan het bieden van alternatieven effect hebben. “Wat wil je het liefst doen, de afwas in de afwasmachine zetten of hem eruit halen?” Door de taal van verandering te spreken kunnen ouders binnen korte tijd een relatie van medewerking opbouwen en hoeven ze niet in een machtsstrijd verzeild te raken.
3. Oplossingsgerichte ouders zijn bedreven in het betrappen van hun kinderen op hun allerbest. Ze belonen met complimenten, high fives, samen iets leuks doen of door een lief briefje achter te laten in de slaapkamer. In plaats van “nee” zeggen ze “Ja, en dan…”: beiden voelen zich gehoord en erkend en aan de wens van allebei wordt tegemoet gekomen. De ouder geeft het goede voorbeeld: laat zien wat flexibiliteit is, wat een goede probleemoplossing is, en hoe je komt tot een win-win situatie met iemand die een andere visie of agenda heeft.
4. Oplossingsgerichte ouders zijn optimistisch en zien opvoedkundige uitdagingen als kansen. Ook zij verliezen wel eens hun geduld of plakken hun kind achter het behang. Maar ze blijven kijken naar strategieën die eerder gewerkt hebben bij moeilijk gedrag, en kijken of die ook werken bij de huidige problemen. Ze gebruiken hun fantasie om te kijken hoe anders het is als de problemen niet bestaan. (Stel jezelf eens de “wondervraag”: het probleem is zomaar opgelost, hoe doe je dan, hoe doet je kind, etc en ga eens onverwacht een dag doen alsof het wonder is geschied).
5. Oplossingsgerichte ouders blijven onbevooroordeeld en geloven dat er veel verklaringen mogelijk zijn voor het gedrag van hun kinderen. Deze ouders kijken wat er achter het gedrag zit, welke behoefte. Of herformuleren het gedrag: een stout kind kan ook een avontuurlijk kind zijn. Een ongehoorzaam kind, assertief.Ze kijken naar de positief tegengestelde kant van het gedrag van hun kind.
   Oplossingsgerichte ouders zijn er zich bewust van dat ze hun reacties moeten afstemmen op het temperament van het kind. Bij een gevoelig kind matigen ze hun toon en verheffen ze niet hun stem om medewerking van het kind te krijgen.
6. Oplossingsgerichte ouders zijn flexibel en improviseren als dat nodig is. Bij gedragsproblemen gaan ouders na of ze niet steeds op dezelfde manier erop reageren waardoor het gedrag aanhoudt en zelfs versterkt wordt. Als dat zo is gaan ze experimenteren met nieuwe manieren om dat te doorbreken. Als ze strategieën hebben gevonden die een positief effect hebben gaan ze ermee door tot het nieuwe gedrag is gestabiliseerd.
7. Oplossingsgerichte ouders stellen kleine, realistische doelen. Slechts een kleine verandering is nodig. Ze beseffen dat de doelen het begin van iets nieuws zijn en zijn bereid er hard voor te werken.
8. Oplossingsgerichte ouders smeden sterke en wederkerige banden met hun kinderen. Ze troosten en stellen gerust, ze doen leuke en groeibevorderende activiteiten met ze, ze luisteren naar hun mening als er een besluit moet worden genomen. Ze vragen hun kind regelmatig naar de kwaliteit van hun relatie en staan open voor veranderingen.

Uit:Oplossingsgerichte therapie met kinderen en jongeren door Matthew Selekman.