Heb je wel eens een uitbarsting? Word je soms opeens heel erg kwaad bij een kleine overtreding? Kan je onverwacht in tranen uitbarsten? Dan heb je grote kans dat er zegeltjes zijn geplakt en je spaarkaart vol is.

Dat komt als er in je verleden je grens diverse keren is overschreden zonder dat je daar passend op gereageerd hebt.

• Bijvoorbeeld je kind geeft je een grote mond maar je doet er niets aan. Het gebeurt daarna weer, maar nog reageer je niet adequaat. Je bouwt ergernis of frustratie op en als het dan nog een keer gebeurt word je vreselijk kwaad en kijkt je kind je verbaasd aan en denkt: wat heb ik nu weer gedaan?
• Of je bent docent en je ergert je aan allerlei dingen die in de les gebeuren en die je niet fijn vindt. Het gaat maar door totdat aan het eind van de les je inwendig zo boos bent dat je er een leerling uitstuurt die niet eens iets heel ernstigs heeft gedaan vergeleken bij de anderen. De leerling is (terecht) verontwaardigd en de klas snapt er niets van.
• Je vrienden plagen je op een manier die je kwetsend vindt, maar je zegt er niets van. Je komt thuis en je broertje plaagt je. Alle frustratie komt eruit en je wordt pisnijdig en vertrekt met slaande deuren naar je kamer.

We hebben hier te maken met zegeltjes plakken gevolgd door het inleveren van de spaarkaart.

• Zorg dat het triggermoment en je reactie dicht bij elkaar liggen: hoe eerder je reageert op grensoverschrijdend gedrag, hoe beter.
• Zorg dat je je tolerantiepunt kent en er niet over heen laat gaan.
• Luister naar de signalen van je lichaam: die geven vaak al eerder aan dat je tolerantiepunt bereikt is.
• Bij volwassenen en kinderen: realiseer je dat kinderen en jongeren voortdurend hun grenzen aan het verkennen zijn, dus geef je grenzen duidelijk aan.
• Hou niet – voor de lieve vrede – je mond, uiteindelijk schiet je daar niets mee op, integendeel, het komt er veel heftiger uit.
• Ga na wat de boodschap van thuis is geweest: zorg dat je aardig gevonden wordt? Laat maar zitten? Ga dan na of dat een handige boodschap voor je is.

Let erop dat door dat zegeltjes plakken niet iemand de dupe wordt van je opgebouwde frustratie: die kan het onterecht vinden en zelf ook boos worden. En dan heb je de poppen aan het dansen: iedereen spuugt zijn gal, er worden verwijten naar elkaars hoofd geslingerd in plaats van iemand rechtstreeks op zijn gedrag aan te spreken.

Succes!

Vind je dit interessante informatie? Deel het met anderen!

Heb je aanvullingen of opmerkingen? Reageer hieronder. Dank.